हे सुरांनो ...

 हे सुरांनो...

जीवनाच्या अंतकाली हे सुरांनो साथ द्या,

चाललो मी दूर आता, एकदा मज हात द्या |

रंगलेल्या मैफिली अन् भंगलेल्या बैठकी,

जाहलेले सोहळे अन् छेडलेल्या बंदिशी |

श्रीफळे अन् शालजोड्या  रास त्यांची ती पहा,

मी जहालो मात्र साधन, त्या सुरांचा मान हा |

भारलेल्या त्या स्वरांनी मैफिली या गच्च भरती,

सूर ते विरता उरे जी मोजकी गर्दी अनोखी |

संपले ते सर्व आता आसनेही रिक्त झाली,

दाटला अंधार सारा आळवू द्या भैरवी |

गीत माझे ऐकणारे कोणी येथे आज नाही,

गीतसुद्धा शुष्क आहे, पूर्वीचा तो साज नाही |

सूर मजला स्पष्ट दिसतो पोहोचणे पण शक्य नाही,

कंप हा कंठास माझ्या भिवविते वार्धक्य राही |

तरीही पुन्हा एकदा मज पैलतीरी पार नेणे,

शिकविले ना केधवांही जीवनी या हार घेणे |

संपलेल्या या दिव्याला, आज पुन्हा वात द्या,

जीवनाच्या अंतकाली, हे सुरांनो साथ द्या |


                         ---विक्रम